Seversen öğretir,
Sevmezsen ödetir,
Çok seversen kanatır,
Az seversen kaybettirir ama eninde sonunda öğretir.
Korkularını karşına çıkarır, kaçtıklarınla yüzleştirir, ezdiklerin kadar ezer ama eninde sonunda yaşatır !!!
Herkes kendi payına düşeni yaşar işte, aldığın kadarını veremezsin, verdiğin kadar olmaz istediklerin ama eninde sonunda kabul etmeyi öğrenirsin. Payından fazlasını istersen zorlar, zorlanmaktan keyif almaya başladığın anda gerisi hep daha fazlası olarak devam eder. Ya kazıyan olursun kendin için, yada başkaları için kazınma tahtası olmaya devam edersin. Her seçim kartı başka bir kartı bırakmayı gerektirir, çocukça hepsini isteyemezsin başkalarından! İstediklerin için verebileceklerin nedir? Bu dengeyi oturtmadan kalkışmamak lazım büyük sözlere, sözlerin kadar varsındır, davranışların kadar yoksundur çünkü.
Ya katili olursun içindeki kurbanın, ya kurban olursun içindeki katile inat ama hep bir taraftasındır. Tarafsız olunmaz, olamazsın! Denemeye çalıştıkça battığını görüp, batmamak için yeminler edersin, en çok yemini ettiğin anın, en çok battığın ana ne kadar denk geldiğini görsen kendin bile şaşırırsın.
Mutluluklar saniyelik, nefretler yıllarca akıp gider bu şehirde. Herşeyin oluru vardır sen istedikçe, herşeyin oluru kalmaz karşındaki vazgeçtikçe… Biri ister, biri kaçar! Biri kucak açar, birinde kart kalmamıştır tek kullanımlık bile olsa yada kullanmak istemez senin için…Sen kimsin ki benim olasılıklarımın içinde? Sen kimsin ki gözyaşı bırakıp gidensin ve yine sen kimsin ki içimdeki mutsuzluk bahçesine yeni bir çiçek ekip kaçarsın? Kaçtığın kadar bağlanırsın, kaçtıkların kadar şereflisindir, kaçırdıkların kadar kucak açansındır, aslında sen hep karşındakisindir de bunu sana bir söyleyen yoktur bu cümleler içinde!
Bir varmışsın bir yokmuşsundur bu evrende! Sözlerin kadar varmışsın, davranışların kadar yokmuşsun!İyi ki bir olmuşsun bir olamamışsın...
