Tozlanmış her şey aslında!

Çocukluğumdan beri ne çok insan(arkadaş-dost-tanımlayamadıklarım) gelip geçti hayatımdan. Ne çok tanıdım, ne çok inandım, ne çok üzüldüm ayrı ayrı hepsine. Sonrasında gidenler oldu, gittiklerim oldu, vazgeçmek istemeyip zamanla koptuklarım oldu, direnip sonuna kadar terkettiklerim oldu, herkes vazgeçti, herkesten vazgeçtim...Her şey bitti, tozlandı ve minicik yüreğimin raflarında hepsi için ayrı ayrı sayfalar kaldı geriye. İçlerinde yaptıkları iyilikler,acıttıkları üzüntüler, zamanla oluşmuş anılar bıraktılar. Son cümlelerini de koydum bitiş sayfalarına…

Bana kalanları yazma fırsatı bulamadığımı yeni anladım daha bugünlerde aklıma düştü!Hepsinin sonuna yazmam gereken, ana fikirleri doldurmamışım çünkü dönüp dönüp aynı olaylarla, aynı gölgelerle yollarım kesişti. Suratlar değişse de, olaylar değişse de, yaşattıklarının, yaşadıklarımın hissettirdikleri hep aynı kaldı. Geriye benden daha büyük bir boşluk kaldı. Sorguladığım zamanlarda yalnızlık kaldı. Ve onlardan acı tatlı anılar kaldı.

Son sözleri yazmanın bugünlerde tam zamanı. Hepsine teker teker elveda demenin, ruhumu da onlardan özgürleştirmenin,onları da benden tamamen koparmanın belki de tam zamanı işte…

O zaman gidenlere, gittiklerime son kez elveda!!Elveda geride kalanlara… İyi ki hepinizi tanıdım, iyi ki iyiyi de, kötüyü de, üzüntüyü de, birlikte mutluluk çığlıkları da atmayı öğrettiniz bana. İyi ki de bir yerlerden çıkıp geldiniz ve parmaklarınız hayatıma dokundu. Teşekkür ederim izler için! Teşekkür ederim her şey için =)