Sesti çağıran kimi zaman,
Bilmediğim rüyalarda…
Bir camın buğusunda gördüğüm ruh
Acı çekiyordu
Kendimi unuttuğum mekânlarda
Söylenen bir şarkıya takılan
İçimdeki tını,
Kızıl diye bağırıyordu.
Dar geliyordu düşünmek,
Oda üstüme çöktükçe
Bir ben kalıyordum altında
Bütün ezmek istediklerimse
Havada asılı kalıyordu.
Çırpınan hiçbir yanıma
Su yoktu da
Bir gözyaşıma tuzla buz oluyordu kaldırımlar...
O boşluğu boyamaya çalıştım aslında…
Her uyanışımda beliren renk daha bir ürkütücü oldu.
Hiç mi yazı yazılamazdı?
Yoksa kelimeler mi bitmişti,
Sonsuz karanlığımda?
Hep aynı yerde uykuya dalıp
Başka bir yerde uyanmamın sebebi
Seni arayışım mıydı?
Yağmur yağan bir gece de
Bir dershanenin damında çığlık atarken yok saymak
Zorunda kaldığım bu hikâyede ne dersin?
Belki Bir Gün Tesadüfen? (27.04.2006)
