Ps: 2007 yılında yazılmıştı... Yazarından af dileyerek, bana saklı kalması gereken bu yazıyı yayınlıyorum...O kadar güzel ki paylaşmak ve çoğaltmak istiyorum...Teşekkürler.
Seni sevmek için seni sevmeye karar vermek yeterli..Çok kararsızmışım gibi gözüküyorsam da karar vermeye hiç fırsatım olmadı ki benim.
Sevmen için sevdiğimi söylemek yeterli mi sanırsın? O kadar kalabalık ki dünyan, herhangi birine göstereceğin olgun reddedişlerinden, sevgimi kabullenmezken sevgime saygı duyarak beni ezeceğinden korkuyorum. Çok küçük olsam da yanında, sezemiyorum dünyanda hangi böcek kadar parazit ya da sevimli olduğumu Tırtıl mıyım, kelebek mi; anlayamıyorum.
Söylemek gerekli mi? Cümle dediğin kurulduğu an noktalanacak olduktan sonra nedir ki? Yankısı bile olmaz haykırışlarımın senin dünyanda; çok kalabalıksın, çok. Sende kaybolmaktan korkuyorum.
Seni sevdikten sonra sevildiğimi düşünmek, hayal kurmak kokunu duyunca, gözlerine dokununca... İçinde sana dair hayaller geçince uykusuzluğu kendinde hapsetmiş olmak yanlış mı? O zaman da sonundan emin olamadığım ürpertiler sarıyorsa bünyemi, ben çok mu zayıfım, demektir? Sen yokken seninle olmak ezilmek midir yani? Değilse de, bilmekteyim; zira çok kalabalıksın. Duruşunda binlercesinin hayat telaşını sergilemektesin. Korkuyorum büyük olmaktan da... Bine bin daha katacağımdan korkuyorum sen küçülürken.
Asıl matemini, sahte gözyaşlarıyla dağıtmana sebep olmak istemiyorum. Seni yavaş ama sürekli eriten gün ışığına, aceleci ama birden öldüren ışık darbeleri sunarak saygısızlık edemem. Binlercesinden kaçı seni sevmeye niyetlenmişse, ben onlardan biri olmamak adına mıdır nedir, zaten kendimi bulduğum yerden dürtemiyorum yüreğine. Ritmini bozmaktan çekiniyorum ki dokunsam sen benim ritmimi bozacakken...
Şimdi söyle, desem; cümle kur noktalayacaksan da... Çok mu kuru gürültü olur, söyle? İçinde belirtili nesnesi olacağım bir cümle kur yeter ki, noktadan esirgemem. Sen cümlemi noktaladığın vakit bil ki, iki nokta da ben iğneleyiveririm kâğıda. Esirgemem ki hala kozadayım. Yoksa sen misin kanatlarıma çizilen çiçekler, yoksa seni sevmek midir? Yoksa uçmak bir gün sürüyorsa da, bütün günümü omzuna konabilmek için harcamak mıdır? Omuzlarında taşıdığın o kalabalık dünyanda herhangi bir kuş olsam ne fark eder değil mi ya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder