15 Mayıs 2010 Cumartesi

Cumartesi İşkencesi


İstanbulda hava kapalı içimi dışımı kara bulutlar doldurdu resmen...

Darlayan şarkılarla bunu daha da pekiştirmeye karar veren ben için gün hiç bitmeyecek gibi duruyor : )



Evde daha gözlerimi açamadan yaşadığım şokla ayıldım aydınlandım resmen(detayları veremiyorum) Sonrasında koştura koştura servise yetişme çabalarımdan sonra bi starbucks kahvesi yardımıma koştu açıldım da açıldım :) bol bol nefes aldım, çokça benden habersiz dalan gözlerimi oraya buraya çevirerek ilgimi odağımı dağıttım.

ayyy bu yazı olmadı, olduramadım ama olsun hep düzgün, adam gibi şeyler yazacağıma dair kimseye söz vermedim.Benim minik blogumu, kendime adamıştım zaten.Uzun zamandır yapmak istiyorum dedim diye yaptım ne kadar bu sözümü tutarım o bilinmez :p


Odamda hafif müzik sesi güzel bi kahve kokusu masada dağılmış milyon tane eşyalarla birlikte bir cumartesi sabahını tüketmek adına temalı temalı takılıyorum, hadi o zaman benden bu kadar.


İyi haftasonları : ) kalan bi haftasonu varsa :P

Ps : Eklediğim resim sanırım derdimi anlatıyordur çocuklar gibi çığlık atmama gerek kalmadan :(hihihi )


2 yorum:

  1. bu tozlu raf olmamış sanırım, çok taze.

    YanıtlaSil
  2. Blogun başlığıyla,yazdıklarımın alakası olacağına dair bi önyazı yazdığımı hatırlamıyorum :)
    ama yine de yorum sahibinin kim olduğunu bilmesem de teşekkürler :)

    YanıtlaSil

Hayal kırıklığı mıdır üniversite?

Yani bütün o ortaokul, lise hayatından sonra daha mı iyidir, iyi olduğu düşünülmeli midir? O kocaman grup dağılıp ayrı a...